سلام

دقت كنيد!اصولا اموري باعث تجري بر گناه مي شود كه انسان به آن امور اطمينان كامل داشته باشدو مطمئن باشد كه بعد از انجام گناه مي تواند روي آن حساب كند نه شفاعتي كه معلوم نيست نصيب چه كساني مي شود.

اگر در آيات قرآن دقت كنيد مي بينيد هر جا بحث شفاعت مطرح شده،آن را موكول به خواست خداوند كرده است يعني هر كسي را كه خداوند بخواهد ،مورد شفاعت واقع ميشود بنا بر اين فردي كه عمدا گناه مي كند نمي تواند شفاعت را راهي براي نجات خود به حساب آورد .از كجا معلوم كه فرداي قيامت خواست خداوند بر شفاعت او واقع شود؟

شفاعت امري حتمي در حق همه گناهكاران نيست .به همين خاطر نمي تواند براي مردم تجري بر گناه را در پي داشته باشد.علاوه بر اين اگر قرار باشد ما به بهانه تجري بر گناه مسئله شفاعت را قبول نكنيم بايد توبه را هم قبول نكنيم چرا كه در توبه نيز امكان تجري بر گناه وجود دارد.1

و اما در مورد شفاعت كنندگان از قرآن كمك مي گيريم:

  ((قل لله الشفاعة جميعآ))2

بگو:شفاعت همگي منحصرآ از آن خداست.

ولي در جاي ديگر به ديگران نسبت مي دهد.3

از آن جمله مي فرمايد :

 ((و كم من ملك في السماوات لا تغني شفاعتهم شيئآ الا من بعد ان ياذن الله لمن يشاء ويرضي))4

و چه بسيار فرشتگان آسمانها كه شفاعت آنها سودي نمي بخشد مگر پس از آنكه خدا براي هر كس بخواهد و راضي باشد اجازه شفاعت دهد.

بنا بر اين شفاعت بالذات مخصوص خداست و بالعرض به ديگران واگذار مي نمايد.

1-برگرفته از كتاب پاسخ به شبهات اينترنتي تاليف آقاي هادي كردان

2-زمر ،44

3-نجم،26  و  بقره ،255    و  يونس،3

4-نجم،26