سلام

دقت كنيد!اصولا اموري باعث تجري بر گناه مي شود كه انسان به آن امور اطمينان كامل داشته باشدو مطمئن باشد كه بعد از انجام گناه مي تواند روي آن حساب كند نه شفاعتي كه معلوم نيست نصيب چه كساني مي شود.

اگر در آيات قرآن دقت كنيد مي بينيد هر جا بحث شفاعت مطرح شده،آن را موكول به خواست خداوند كرده است يعني هر كسي را كه خداوند بخواهد ،مورد شفاعت واقع ميشود بنا بر اين فردي كه عمدا گناه مي كند نمي تواند شفاعت را راهي براي نجات خود به حساب آورد .از كجا معلوم كه فرداي قيامت خواست خداوند بر شفاعت او واقع شود؟

شفاعت امري حتمي در حق همه گناهكاران نيست .به همين خاطر نمي تواند براي مردم تجري بر گناه را در پي داشته باشد.علاوه بر اين اگر قرار باشد ما به بهانه تجري بر گناه مسئله شفاعت را قبول نكنيم بايد توبه را هم قبول نكنيم چرا كه در توبه نيز امكان تجري بر گناه وجود دارد.1

و اما در مورد شفاعت كنندگان از قرآن كمك مي گيريم:

  ((قل لله الشفاعة جميعآ))2

بگو:شفاعت همگي منحصرآ از آن خداست.

ولي در جاي ديگر به ديگران نسبت مي دهد.3

از آن جمله مي فرمايد :

 ((و كم من ملك في السماوات لا تغني شفاعتهم شيئآ الا من بعد ان ياذن الله لمن يشاء ويرضي))4

و چه بسيار فرشتگان آسمانها كه شفاعت آنها سودي نمي بخشد مگر پس از آنكه خدا براي هر كس بخواهد و راضي باشد اجازه شفاعت دهد.

بنا بر اين شفاعت بالذات مخصوص خداست و بالعرض به ديگران واگذار مي نمايد.

1-برگرفته از كتاب پاسخ به شبهات اينترنتي تاليف آقاي هادي كردان

2-زمر ،44

3-نجم،26  و  بقره ،255    و  يونس،3

4-نجم،26

 

 

 

                                      به نام خداوند هستي بخش

سلام

راستي چرا پيامبر چنين كاري را انجام داد؟

متاسفانه زماني كه چنين سخناني را در مورد پاكترين افراد بشر مي شنويم به جاي آنكه تحقيقي در مورد صحت يا سقم خبر بكنيم توسن خيال را رها مي كنيم و افكارمان را به هر سو سوق ميدهيم كه اين نه در مورد اين مقوله بلكه در هر بابي كه عده اي از خدا بي خبر با اهداف شوم و برنامه ريزي شده سيل تهمت و توهين را به معصومين ما وارد ميكنند اتفاق مي افتد.

پيامبر ما اگر انسان شهوتراني بود در ازدواج اول در سن بيست و پنج سالگي  با بانويي كه تقريبا  دو برابر خودش سن داشت ازدواج نمي كرد ومدت 25سال از دوران جواني خود را كه قطعا اوج نيروي جنسي مي باشد با وي نمي گذرانديا در همان زمان زنان ديگري را تزويج مي نمود. ضمنا پيامبر پس از خديجه با سوده دختر زمعه  كه او هم زني بيوه و بزرگتر از حضرت بود ازدواج كرد كه اين وصلت نيز دلايل خاص خود را داشت. پس نتيجه ميگيريم كه ازدواج پيامبر با يك دختر جوان(دقت كنيد دختر جوان نه دختر بچه) در سن پنجاه سالگي به دليل مسايل جنسي نبوده است بلكه دلايل و مقاصد سياسي داشته است.

در مورد سن عايشه در زمان ازدواج با پيامبر اقوال مختلفي نقل شده است ولي مستند ترين قول كه مورد اجماع علماي شيعه مي باشد سني است كه در مقايسه با خواهر او به نام اسما كه ده سال از او بزرگتر بوده و در سن 100 سالگي در سال 73 هجري در گذشته است به دست مي آيد اسما در سال اول هجرت با توجه به مطلب فوق 27 ساله بوده است پس عايشه كه ده سال از او كوچكتر بوده 17 سال داشته است .

سال ازدواج پيامبر و عايشه بين سالهاي اول تا چهارم هجري ميباشد پس عايشه در زمان ازدواج 18 تا 21 سال سن داشته است.

حال دلايل ازدواج با عايشه را بررسي ميكنيم:پيامبر اكرم پس از در گذشت ابوطالب و خديجه زير فشار فراوان مشركين مكه و خصوصا دشمنان سرسختي چون ابولهب و ابو سفيان قرار گرفت و به شدت به حمايت قبايل مختلف ديگر نياز داشت.لذا خويشاوند شدن با قبيله بزرگي مانند قبيله تيم وحمايت آنها كمك بسيار بزرگي براي پيشرفت اسلام بود. به همين خاطر عقد بين پيامبر  اكرم و عايشه خوانده شد.

اگر بنا بودپيامبر اكرم به اموري كه اين بي خبران به او نسبت داده اند توجهي داشته باشند چرا قبل از پنجاه سالگي بدان نپرداختند؟مگر در ابتداي بعثت مشركين مكه براي منصرف كردن پيامبر اكرم از تبليغ دين توحيدي عالي ترين پيشنهادات مادي را به پيامبر اكرم ندادند و نگفتند كه زيبا ترين و ثروتمندترين دختران عرب را در اختيارش قرار مي دهند؟اگر آن بزرگوار اهل شهوت ومسايل نفساني بودند كه همان دم قبول مي كردند.

پس بياييد پس از اين ديده ها را شسته وجور ديگر ببينيم .در پي هدف سخنان سخيفي چون عروسك به بغل بودن عايشه در زمان ازدواج باشيم و بدانيم كه كساني كه اين مسايل را مطرح مي كنند قطعا منافعي در آلوده جلوه دادن دامان پاك اوليا و معصومين دارند .

فراموش نكنيم كه دشمنان دين ما در هر لباس و هر مسلك كه دارند لحظه اي از ضربه زدن به ما غافل نيستند پس ما هم غافل نباشيم .

                                                              من الله توفيق